4.GÜN - DEVAM
Sol tarafımda deniz. Solnichniy çok yakınımda.Aklımdaki tek şey bir an önce Cherno'ya varabilmek..Barbar ve Çamur benim yapmak isteyip yapamadığımı başarıyor ve direkt olarak Cherno'ya iniyor.Alba da onlardan bağımsız olarak Cherno'ya varmış.Orc zaten orada ve Sezo da yönlendirmelerimiz sayesinde buluşma noktasına varmış.Section'dan haber yok zira kendisi oyunda değil.
Telsiz'den Cherno istikametinde olduğumu söylüyorum ama hala tam olarak nerede olduğumu bilmiyorlar."Geliyorum beyler geliyorum" diyorum sadece. Tüm takım Cherno'da ve hala ekranda aynı uyarı : "my leg is in pain"..Kamyshovo'yu hızlıca geçip Elektro'ya varıyorum.Hastanelere girip kendime morfin veya benzeri ilaç arayacağım..Bu sırada ekibe Elektro'da olduğumu malzeme aradığımı bildiriyorum.Morfin olur,antibiyotik olur,ağrı kesici olur...Yeter ki ağrı geçsin. Bu sırada Barbar ağrı kesicinin işe yaramadığını söylüyor.Bir tablet ağrı kesici bulmuş ama sonuç aynı..Ayağı hala ağrı içinde. Ben ise kendime ağrı kesicinin nasıl ağrı geçirmediğini sorup duruyorum.Orc kendisinde morfin olduğunu Cherno'da hastanede bulduğunu geç de olsa haber veriyor. Bunu duyduğum anda koşarak Cherno'ya doğru yol alıyorum. Alın Elektro'nuzu başınıza çalın..
Cherno'ya varıyorum.Tüm ekip benzinlik ve su kuyusu arkasındaki bir evde malzemelerini kontrol ediyor.Bu sırada Alba çıkış yapıyor. 5 kişi kalıyoruz.Bozulan konerverleri atıyoruz ve mermi değiş-tokuşu yapıyoruz.Sularımızı doldurup yiyecekleri kontrol ediyoruz.Tamam, artık hazırız.
Elektro'ya doğru yola koyuluyoruz.Sniper tepeleri olarak bilinen bölgeye varıyoruz. Aşağıda ufak bir ev var ve şehrin büyük kısmını görüyor.Az yukarısındaki tepe ise şehre kuşbakışı bir manzara sunuyor. Ufak bir brifing konuşmasından sonra server değiştirerek savaşa gidiyoruz.
Yeni server oldukça kalabalık.35-38 kişi var ve biz Elektro'da sniper tepelerinde sağı solu kesmeye başlıyoruz.Ben gözcü olarak elimde long range scope takılı mosin ile şehri kolaçan ediyorum.Barbar,Orc ve Sezo'da M4, Çamur'da SKS var...beklemekten sıkılan ekip harekete geçiyor.Aşağıdaki itfaiye binasına giden Orc,Barbar ve Çamur yolda bir iki zombi ile karşılaşıyor.Sezo hala Sniper tepesinin az aşağısında.Ben de Sezo'nun 100 metre soluna giderek konuşlanıyorum.Orc arkasındaki zombiden kaçıyor.Benim Mosin tam zombiye nişanlanmış halde.Orc vurabilrsen vur diyor. Bir saniye ateş etmemeyi düşünüyorum çünkü çok ses çıkacak..Ama dürbünün tam ucundaki zombi tetiğe basmam için yalvarıyor.Derken tetiğe dokunuyorum.Zombi yerde.Orc bravo diyor. İtfaiye binasına giriyorlar.
30 saniye sonra Sezo "ben öldüm biri vurdu beni" diyor. Ben hemen 100 metre sağımdaki Sezo'nun oraya gitmeye çalışıyorum ama kaç kişi olduklarını bilmediğim için kahramanlık taslamayı düşünmüyorum.Sürünerek ama sırtımdakı aptal kırmızı çanta ile ne kadar kamufle olabilirim ki diyorum kendime.Bu düşünceler kafamda iken 2 el silah sesi..Dan! dan ! ekranımda you are dead yazısı görünüyor.
Aklım itfaiye binasındaki arkadaşlarda.Çamur en tepeye çıkmış ve az önce Sniper tepesi aşağısında ölen ben ve Sezo'nun oralara taciz ateşi açıyor.Cevap gecikmiyor.Bir kaç el silah sesi geliyor ama Çamur hala sağ..bu durum kısa sürüyor ve Çamur da sniper mermisi ile ölüyor. Barbar ve Orc aşağıda tüm dikkatleri kapıda.Ben tekrar spawn olup Elektro'ya gidip destek vermek istiyorum.Yolda koşmaya başlıyorum ve Kamyshovo'da olduğumu anlıyorum.Server çok kalabalık.Tren raylarında birini görüyorum ve nasılsa bişey olmaz diye yanından geçmeye çalışıyorum.Ama hayır.. iki el shotgun sesi ve ben tekrar ölüyorum.Tekrar doğuyorum ve çok saçma bir yerdeyim.Dört katlı binanın tepesine çıkıp kendimi aşağı atıyorum.Ölüm..Tekrar doğuyorum.Aman Allah'ım ! Elektro'dayım..
Orc ve Barbar içeri girmeye çalışan bir pisliği temizliyor. Üzerinden bir tüfek çıkıyor ama Barbar ve Orc pozisyonunu bırakmayı düşünmüyor.Ceset orada ancak bizimkilerde milim oynama yok.Kapıya pür dikkat bakıyorlar.Dışarıdan taciz atışları geliyor.Kapıya çarpan mermiler bizimkilerin sinirlerini test ediyor. İçeri girmek çok kalabalık bir grup için bile çok riskli.Orc ve Barbar öteki dünyaya yanlız gitmeyi düşünmüyorlar.Adamlar dışarıda ve içtikleri sudan yedikleri yemeğe kadar sesleri duyuluyor.
Ben tamamen malzemesiz bir şekilde itfaiye binasına yakın bir yere ulaşıyorum.Etrafta kimse görünmüyor.Ölme pahasına ayağa kalkıp binaya depar atıyorum.İçeri gireceğimi bizimkilere haber veriyorum. Kapının önündeki cesetten silahı ve malzemeleri topluyorum. Merdivenlere çıkıp camdan etrafa bakıyorum ama kimse yok. En üste,çatıya çıkıp Çamur'un bütün malzemelerini topluyorum. İtfaiye binasına hala kimse girmiyor. Saat sabahın 04:45'i..Gerçek hayattaki saatten bahsediyorum.Artık binaya kimsenin girmeyeceği kesin gibi. Elektro'da kalıyoruz ve ekibi tekrar toplamak için sözleşiyoruz.
Gelecek bölüm - Yeniden yapılanma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder