DAYZ STANDALONE - 6.GÜN

6.GÜN

Kendimi bıraktığım ağacın altında uyanıyorum.Elektro'da dağlara doğru olan itfaiye binasının hemen arkasındayım.Hava iç karartacak derecede kapalı ve yağmurun ilk damlalarının düşmesi an meselesi.Dün Sezo ve Barbar cansız bedenlerini toprağın üstüne bıraktı ve aklıma geldikçe üzülmek yerine bunu bir tecrübe olarak kaydediyorum hafızamın derinliklerine.

Kalan sağlar Section ve Orc Airstrip'ta.Ben ve Alba Elektrodayız.Barbar ve Sezo ise yeniden doğuyor ve bir numaralı buluşma noktamız Airstrip'a doğru yol alıyor. Alba ve Ben Elektro dağlarından hareketle buluşma noktasına doğru koşmaya başlıyoruz.Ancak bugün diğer survivorlar ve zombiler hariç bir düşmanımız daha var : yağmur !

Alba ve ben yağmurdan korunmak için ağaç altlarına,evlere ve saman depolarına saklanıyoruz.Saman depolarından birinde iken açık olan kapıdan etrafı kollayan alba dağlarda 3 survivor görüyor.Biz ise iki kişiyiz.Arkalarından çıkıp saldırmak veya dikkatlerini çekmek düşündüğümüz son şey.Orc Cherno ile Airstrip arasındaki tepelerde büyük binaların arasında malzeme arıyor.Section buluşma noktasında tetikte. Barbar ve Sezo son sürat ilerliyor...Yolda en az 3-4 sefer zombi saldırısına uğruyoruz ve hepsini savuşturuyoruz.15 dakikalık yolu zombi ve yağmur yüzünden 30 dakikada anca alıyoruz.Şimdi hepimiz buluşma noktasındayız.

Airstrip'ta iniş kulesine gidiyoruz.Hepimiz içerideyiz.Amacımız bir iki malzeme toplamak ve elimizdeki malzemeleri değiş tokuş yapmak. Ben kulenin hemen dışına ve çatısına çıkıp olası malzemeleri toplamak için harekete geçiyorum.Çatıya çıkıp yere sıfır yatıyorum ve tam o anda bizimkilerin ateş ediyorlar sesi içimde tarifsiz bir heyecana sebep oluyor.Çatıda yere sıfır yatmama rağmen dağlarda pusuya yatan birisi beni rahatlıkla vurabilir. Bizimkilere hala ateş ediyorlar ve hepsi yere yatmış vaziyette.Kurşunların nereden geldiğini çözmeye çalışıyorlar.Büyük bir pusuya düşmüş olabiliriz veya tek başına oynayan maceraperest bir survivor bizi avlıyor olabilir. Ya da Alba ve benim dağlarda gördüğüm üç kişilik mini grup olabilirler. Tüm bunlar kafamdan 2x hızla geçerken ekran kararıyor : You are dead !!

Öldüğümü bildiriyorum ve nasıl bir pusuya düştüğünü anlamayan ekibimiz olay yerini hızla terkediyor.Nasıl mı ? Change Server . Yapacak birşey yok.Tecrübe edinmek için yaptığımız hareketler tecrübesizliğimiz sayesinde kısa sürüyor.Yine de hayatta kalma adına öğrendiklerimizi not ediyoruz.

Ben Kamyshovo yakınlarında tekrar katılıyorum ve bu kez istikamet Elektro..Ekibin geri kalanı da Elektro'ya gelecek.5 kişi yola koyuluyorlar.Yolda bazı evlere giriyorum ve su-yiyecek aramaya başlıyorum.Yolda adamı hareketsiz kalan Section zombi saldırısına uğruyor ancak Sezo ve Alba Section'ı kurtarıyor.Bu esnada kahrolası yağmur tekrar başlıyor.Aklım bizimkilerde ve onlar da yağmurdan saklanmak için bir ahıra giriyorlar.Lanetli ahır..

Ara sıra oyuncu listesine bakıyorum ve Section çıkış yapmış,tekrar giriyor olarak gözüküyor.Tam bu sırada bizimkilerin bağrışları telsizde yankılanmaya başlıyor. Alba - A , Orc - O , Barbar -B, Sezo - S, Section - SE,Ben AL ..Konuşmalar hemen hemen aynı anda ve şu şekilde ;

A- Bu kim yerde yatan biri doğdu burdan
O- Nerde?
Al- Section olabilir çıkış yapıp girmiş
A- Beyler bu kim? biri geliyor
S- Section değil onda Socom şapkası var
Al- Section çıktı girdi emin misiniz

Barbar biri geliyor zanneder ve silahını çıkartmaya yeltenir.Bu esnada birileri "vur vur" der ve bu kelimeyi söyleyen asla bilinmeyecek olarak sonradan tarihe notdüşülecektir.

A-yerde yatan kim ( yerde yatan kişi silahını çıkartmak üzeredir )

Seri bir M4 uğultusu..ard arda çıkan kurşunlar.kurşunların çıktığı an ,saniye hatta salise ;

B - BEN BEN !!!

sessizlik....
.....
....
....
 Barbar is dead !

Hayat mücadelemizdeki ilk Friendly Fire böyle yağmurlu bir günde 3 metrekarelik ahırda bu şekilde atılır.
Moraller bozuk ancak tabii ki yılmak yok.Tüm ekip Elektro'da tekrar buluşur ve başta ben , Barbar olmak üzere tekrar silah,yiyecek,içecek aramaya başlarız.

Tecrübesizliğimizin her gün bizlere bir tecrübe ekleyeceğini anlamış oluyoruz ancak hatalar yapılmaya devam edilecek.Her hata yaptığımızda bir şeyler daha öğreneceğiz.

Gelecek bölüm : FRIENDLY  FIRE: ON